Rob Birza
, woont en werkt in Amsterdam
Het werk van Rob Birza is barok en brutaal. Birza is een stilistisch anarchist, die op voorhand niets uitsluit en geen enkele techniek onbeproefd laat. Hij maakt schilderijen, tekeningen, sculpturen, installaties, theaterdecors, keramiek en wat al niet. Hoewel niet gespeend van een soms ontroerend sentiment, is zijn werk ironisch en relativerend van aard. Birza schept genoegen in een subversief spel met schilderkunstige waarden en normen, zonder zich veel aan te trekken van de regels die de modernistische kunst heeft opgesteld. Elk van zijn schilderijen staat voor een ‘verdichting van energie’, zoals hij het noemt. Verschillende indrukken en ervaringen zijn erin samengebald.
Zijn motieven komen overal vandaan. Birza geeft zijn ogen goed de kost – in het museum, op straat, op reis. De rommelmarkt is voor hem de plek waar de cultuur wordt uitverkocht, waar waardeloze rommel en kostbare voorwerpen broederlijk zij aan zij staan. Veel van de spullen die hij er koopt, van een design lamp uit de jaren zestig tot onooglijke pindaschaaltjes en andere prullaria, dienen als materiaal voor nieuwe werken. Zijn atelier staat ermee volgepakt.
Het werk waarmee Birza halverwege de jaren tachtig voor het eerst naar buiten trad, bestaat hoofdzakelijk uit grote schilderijen in matte, omfloerste kleuren, waarbij de verf dun is opgebracht in quasi-nonchalante gebaren. Al spoedig werd het arsenaal aan beeldmiddelen aanzienlijk uitgebreid. Stukjes vloerbedekking verschenen op het doek, wieldoppen, knipperlampen, kuipstoeltjes, badkamermatjes. De voorwerpen voegen zich moeiteloos in ritmische composities van beweeglijke vormen en zinderende kleuren.
Het grillige oeuvre van Birza staat bol van paradoxen: orde die chaos is, het geestelijke dat zinnelijk is, het verhevene dat banaal is. Zijn werk gedijt bij een onconventionele sampling van stijlen, materialen en technieken, die worden ingezet voor verleiding en misleiding, vernietiging en creatie, ontkenning en bevestiging. Alles wat zijn werk suggereert, wordt in datzelfde werk transparant gemaakt. Birza gaat te werk als een goochelaar die het publiek dat hij bedot in vertrouwen neemt over de werking van de truc. Dat maakt zijn werk niet alleen uitdagend, maar ook innemend en genereus.
Zijn motieven komen overal vandaan. Birza geeft zijn ogen goed de kost – in het museum, op straat, op reis. De rommelmarkt is voor hem de plek waar de cultuur wordt uitverkocht, waar waardeloze rommel en kostbare voorwerpen broederlijk zij aan zij staan. Veel van de spullen die hij er koopt, van een design lamp uit de jaren zestig tot onooglijke pindaschaaltjes en andere prullaria, dienen als materiaal voor nieuwe werken. Zijn atelier staat ermee volgepakt.
Het werk waarmee Birza halverwege de jaren tachtig voor het eerst naar buiten trad, bestaat hoofdzakelijk uit grote schilderijen in matte, omfloerste kleuren, waarbij de verf dun is opgebracht in quasi-nonchalante gebaren. Al spoedig werd het arsenaal aan beeldmiddelen aanzienlijk uitgebreid. Stukjes vloerbedekking verschenen op het doek, wieldoppen, knipperlampen, kuipstoeltjes, badkamermatjes. De voorwerpen voegen zich moeiteloos in ritmische composities van beweeglijke vormen en zinderende kleuren.
Het grillige oeuvre van Birza staat bol van paradoxen: orde die chaos is, het geestelijke dat zinnelijk is, het verhevene dat banaal is. Zijn werk gedijt bij een onconventionele sampling van stijlen, materialen en technieken, die worden ingezet voor verleiding en misleiding, vernietiging en creatie, ontkenning en bevestiging. Alles wat zijn werk suggereert, wordt in datzelfde werk transparant gemaakt. Birza gaat te werk als een goochelaar die het publiek dat hij bedot in vertrouwen neemt over de werking van de truc. Dat maakt zijn werk niet alleen uitdagend, maar ook innemend en genereus.